زیبایی دائمی چشم با روش کاشت مژه

خانم ها می توانند برای این کار از سرم های بلند و تقویت کننده، مژه های مصنوعی چندبار مصرف، اکستنشن های مژه و محصولات دیگر برای زیباتر کردن مژه های شان استفاده کنند اما مساله این است که تمام این راهکارها در طولانی مدت جواب نمی دهند و کوتاه مدت هستند، به این ترتیب نکاتی وجود دارد که باید درمورد اکستنشن مژه یا کاشت مژه مصنوعی بدانید.

آیا می دانید مژه های بالایی شما حاوی ۹۰ تا ۱۶۰ مو است که طول آن ها ۸-۱۲ میلی متر است؟ مژه های پایینی معمولا بین ۷۵-۸۰ مژه هستند که طول آن ها به بیش تر از ۸ میلی متر نمی رسد. ما به طور طبیعی هر ماه مقداری مژه از دست می دهیم و در عوض مقداری دیگر رشد می کند. این یک روند کاملا طبیعی است که هیچ کنترلی روی آن نمی توانیم داشته باشیم. متاسفانه هیچ معجون جادویی ای وجود ندارد که بتواند ضخامت و یا طول مژه ها را افزایش دهد. طول، تراکم، رنگ و سرعت رشد آن ها به صورت ژنتیکی تعیین می شود. با این حال کاشت مژه اولین بار در سال ۱۸۸۲ انجام شد تا راه حلی برای تمامی مشکلات بالا باشد.

روش پیوند مژه را فقط می توان به کار هنری ساخت جواهر تشبیه کرد. یک حرکت اشتباه می تواند کل نتیجه را از بین ببرد. در نگاه اول همه چیز ساده به نظر می رسد. پیوند ۵۰ مو به هر لبه دقیقا شبیه پیوند طبیعی مو است و تحت بی حسی موضعی انجام شده و دو ساعت به طول می انجامد. هر مو باید مناسب هر فرد و به طور مخصوص آماده سازی شده باشد و سپس توسط یک سوزن پیوند داده می شود. اگر عمل موفقی را پشت سر بگذاریم التهاب موضعی در یک یا دو هفته کاهش می یابد و سپس با مژه هایی زیبا شگفت زده خواهید شد.

موی مژه ها از کجا می آیند؟

در واقع تکنیک پیوند مو شامل حرکت فولیکول های مو از سر و کاشت آن ها بر روی پلک است. در واقع اولین بار این روش جهت اصلاح نقایص زایمانی، آسیب های ناشی از سوختگی و دیگر دلایل از بین رفته شدن مژه مورد استفاده قرار گرفت. سپس پس از سال ها به یک صنعت مدرن تبدیل شد و هرکس مایل به انجام عمل باشد می تواند از آن استفاده کند.

آیا انجام این عمل امن است؟

حتی با وجود این که هزاران عمل کاشت مو در مژه در سراسر جهان تجربه شده، پزشکان هنوز نمی توانند عوارض جانبی طبقه بندی شده و منع از استفاده از این روش را ارائه دهند. همچنین مدت زمان ایجاد عوارض نیز نامشخص است. متخصصان زیبایی می گویند موفقیت و اثربخشی پیوند به میزان زیادی بر واکنش های فردی هر بیمار بستگی دارد. صرف نظر از عدم اطمینان، بسیاری از زنان حاضر به پذیرش این روش هستند.